การไปสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่นั้นหลายคนเชื่อว่าเราจะต้องมีต้นทุนทางชีวิตที่ดีพ่อแม่มีเงินเป็นมรดกจำนวนมาก
แต่หากเราได้ลองศึกษาประวัติศาสตร์ของคนที่ร่ำรวยในโลกนี้ที่ผ่านมาจะพบว่ากว่า 80% นั้นพวกเขาสามารถที่จะร่ำรวยขึ้นมาได้เองด้วยความสามารถของพวกเขาเอง
โดยในช่วงแรกๆนั้นพวกเขาจะต้องลงทุนด้วยแรงกายอย่างหนักหนาสาหัตและเมื่อเก็บเงินได้จำนวนหนึ่งแล้วพวกเขาก็จะใช้วิธีให้คนอื่นมาทำช่วยโดยแบ่งผลตอบแทนให้ตามความเหมาะสม pageqq
อันนี้คือความจริงของโลกใบนี้เราไม่สามารถที่จะร่ำรวยได้ด้วยตัวเราเพียงคนเดียวได้แล้ว
และเชื่อเถอะว่าคนที่ขยันในโลกนี้มีจำนวนมากแต่ว่าบางส่วนก็ไม่สามารถที่จะประสบกับความสำเร็จในชีวิตได้ก็เพราะว่าพวกเขานั้นหวงงานที่พวกเขาทำ
ซึ่งงานที่พวกเขาทำได้นั้นมักเป็นงานที่คนอื่นๆเขาก็ทำได้เช่นเดียวกัน
ดังนั้นเมื่อพวกเขานั้นหวงงานและไม่ยอมให้คนอื่นๆมาช่วยงานของพวกเขา
ปริมาณงานที่พวกเขานั้นทำได้ก็เลยเท่าเดิม และก็จะเป็นอย่างนั้นตลอดไป
แต่คนที่เขาขยันในช่วงต้นแล้วเขาสามารถเก็บรวบรวมเงินได้จำนวนหนึ่งแล้วละก็เขานำเงินที่ได้นั้นมาจ่างให้คนอื่นทำงานที่พวกเขาเหล่านั้นทำแทนได้และให้ผลตอบแทนแก่พวกเขา
คนที่จ้างงานก็จะมีเวลาเหลือเพื่อที่จะไปวางแผนงานอื่นๆในส่วนที่สำคัญกว่า
และเมื่อสิ่งที่เขานั้นทำใหม่ประสบความสำเร็จมีแนวทางในการลงมือทำแล้วพวกเขาก็จะจ้างให้คนอื่นมาทำแทนอีก
เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ดังนั้นจึงทำให้พวกเขานั้นร่ำรวยเพราะเมื่อพวกเขามีรายได้เขาก็ให้คนอื่นมาทำงานที่ไม่สำคัญแทน pageqq
ดังนั้นสิ่งเดียวที่จะแยกคนขยันที่ร่ำรวยและคนขยันที่ไม่ร่ำรวยออกจากกันนั้นก็คือ
กรอบความคิดนั้นเอง เราต้องพัฒนากรอบความคิดของเราให้กว้างขึ้นอยู่เสมอๆ
และคนที่สำเร็จส่วนมากมักจะเป็นคนที่มองภาพรวมได้เก่งกว่าคนทั่วๆไปเพราะว่าคนทั่วๆไปนั้นจะติดกับดักกับการลงมือทำจะทำงานที่ตัวเองทำได้ดี
และไม่อยากที่จะต้องลงมือทำสิ่งใหม่ๆอื่นๆ
แต่การที่เราจะเปลี่ยนกรอบความคิดของเราได้ในทันทีเลยนั้นมันเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก
ดังนั้นวิธีการที่จะทำให้เรานั้นเปลี่ยนกรอบความคิดของเราได้นั้นก็คือการที่เรานั้นได้ศึกษาประวัติชีวิติของคนที่ประสบกับความสำเร็จในชีวิตมากๆนั้นเองและเมื่อเราได้ศึกษาประวัติชีวิตของหลายๆคนแล้วเราจะพบว่าพวกเขามักจะมีความคิดในเรื่องนี้ที่คล้ายๆกัน
#S7Content
